TEORETYCZNE I TECHNICZNE PODSTAWY BADANIA

Test wysiłkowy to badanie czynnościowe układu krążenia stosowane m.in. w diagnostyce choroby wieńcowej. U osób z chorobą wieńcową wysiłek fizyczny wywołuje niedokrwienie mięśnia sercowego, co objawia się charakterystycznymi zmianami w EKG podczas badania.

Obciążenie wysiłkiem polega na chodzeniu po bieżni lub pedałowaniu na ergometrze. Wielkość wysiłku jest zwiększana co 3 minuty. Także co 3 minuty mierzone jest pacjentowi ciśnienie tętnicze krwi. Obciążenie zwiększane jest do osiągnięcia maksymalnej częstości rytmu serca, wystąpienia bólu dławicowego, zmian niedokrwiennych w EKG lub na życzenia pacjenta. Maksymalną częstość rytmu serca, jaką badany powinien osiągnąć podczas testu, orientacyjnie można obliczyć poprzez odjęcie od 220 wieku badanego.

Przygotowanie pacjentów do badania:

Na klatkę piersiową badanego nakleja się elektrody, które są połączone z urządzeniem rejestrującym zapis EKG. Na ramię badanego zakładany jest mankiet do pomiaru ciśnienia. W próbie spiroergometrycznej dodatkowo zakładana jest maska obejmująca usta i nos z analizatorem przepływających gazów oddechowych.

Pacjenci proszeni są o:

• nie spożywanie posiłku co najmniej trzy godziny przed badaniem
• nie palenie papierosów co najmniej trzy godziny przed badaniem
• dzień przed i w dniu badania nie spożywanie alkoholu
• przyjęcie leków zgodnie z zaleceniem lekarza kierującego na badanie (u części chorych wskazane jest przed badaniem pominięcie jednej lub dwóch dawek leku z grupy ‘betablokerów’)

Informacje które należy przekazać lekarzowi wykonującemu badanie:

• aktualnie przyjmowane leki
• wyniki poprzednich prób wysiłkowych (jeśli były wykonywane)
• wszystkie karty informacyjne z leczenia szpitalnego